Pijn!

Problemen – deel 2

Annika van der Zwaag is vijftien jaar en als ze terugkijkt op haar leven is er alleen maar pijn geweest. Haar vader mishandelt haar voor het minste of geringste dat in zijn ogen verkeerd gaat en haar moeder springt niet voor haar in de bres. In Annika groeit een machteloze woede en ze voelt zich door iedereen verlaten. Zo verlaten, dat ze in haar wanhoop een verkeerde beslissing neemt, die gelukkig nog geen fatale gevolgen heeft.

Annika kan nauwelijks geloven dat er nog mensen zijn, die zich haar lot aantrekken, maar haar gymleraar weet haar van het tegendeel te overtuigen. Ook haar vriend Leon spant zich in om haar weer wat vertrouwen in de toekomst te geven. Als haar vader eindelijk toegeeft dat hij nooit een ‘echte vader’ is geweest en hulp nodig heeft, mag Annika geloven dat er voor haar toch nog een weg geopend is naar een leven zonder pijn.

Klik op een omslag…

Aanleiding voor het schrijven van dit verhaal was het feit, dat Janwillem hoorde dat er op de school, waarop hij als kind had gezeten, een vertrouwenspersoon was aangesteld in verband met kindermishandeling. Je kunt je bijna niet voorstellen, dat er christelijke ouders zijn die hun kinderen slaan of op een andere manier mishandelen. Helaas is de werkelijkheid anders. De duivel grijpt elke kans die hij heeft om mensen bij God vandaan te trekken. Annika is niet in staat alleen haar problemen op te lossen. Gelukkig zijn er mensen die haar daarbij helpen.

Aan het einde van het boek wordt niet duidelijk, of het tussen Annika en haar vader weer helemaal goed komt. De schrijver heeft daar bewust voor gekozen. In het geval van kindermishandeling duurt het vaak jaren, voordat de geschonden verhoudingen hersteld zijn. Helaas komt het ook voor, dat er zoveel kapot is gemaakt, dat het nooit meer goed komt tussen dader en slachtoffer. Janwillem probeert met dit boek duidelijk te maken, dat je, in welke situatie dan ook, hulp moet zoeken voor het te laat is.

 

NUR 284/285
Brus

Vanaf 12 jaar

ISBN 90 5982 023 8

Eerste druk 2003

Omslag: Rob Wesselink